زمين جاي زيستن نيست به سوي آسمان راهي بايدجست.دنيا براي نفس کشيدن تنگ است.براي تنفس جايي در آخرت بايد دست و پا کرد.اين البته نه بدين معنا است که تدارک مرگ ببينيم و پيش از ظهور اجل او را دعوت به آمدن کنيم .بل بدين معناست که پاي تعلق از زمين برداريم و به بالهاي معنويتمان الفباي پرواز بياموزيم .به دل الهي تپيدن را ياد دهيم .به چشم نشان دهيم که آسماني ديدن چگونه است .به دست بفهمانيم که دست از غير کشيدن و دست به خدا دادن يعني چه.به زبان بگوييم که تکلم با لهجه عبوديت چه صيغه است و ...

شما هم لطف كنيد به اين وبلاگ دومي من سري بزنيد . از آشنائيتون خوشحالم نازنمينم چرا اينقدر خط وبلاگت ريز نوشته ميشه نازنينم